Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια ασθένεια λόγω της έλλειψης ινσουλίνης ινσουλίνης στο σώμα, η οποία οδηγεί σε σοβαρές διαταραχές του μεταβολισμού των υδατανθράκων και άλλων μεταβολικών διαταραχών.
διαβήτης - Μια ασθένεια που εκδηλώνεται λόγω των επιδράσεων της ινσουλίνης από ένα υψηλό σάκχαρο στο αίμα. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που διαχωρίζεται από το πάγκρεας ή μάλλον από τα βήτα κύτταρα των νησιών Langergan. Με τον σακχαρώδη διαβήτη δεν υπάρχει είτε (τύπος -i -diabetes είτε εξαρτώμενος από την ινσουλίνη διαβήτη), ή τα κύτταρα του σώματος δεν αντιδρούν αρκετά σε αυτό (διαβήτης τύπου -ΙΙ ή διαβήτη που εξαρτάται από ινσουλίνη). Η ινσουλίνη ρυθμίζει τον μεταβολισμό, κυρίως υδατάνθρακες (ζάχαρη) καθώς και λίπη και πρωτεΐνες. Στην περίπτωση του σακχαρώδους διαβήτη λόγω ανεπαρκών επιδράσεων της ινσουλίνης, εμφανίζεται πολύπλοκη μεταβολική διαταραχή, η αύξηση του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) απεκκρίνεται στα ούρα (γλυκόζοσο).
Τα κύρια σημάδια του διαβήτη είναι βαριά δίψα, συχνή ούρηση με πολλά ούρα, μερικές φορές αφυδάτωση (αφυδάτωση). Ορισμένα σημάδια του διαβήτη του πρώτου και του δεύτερου τύπου είναι διαφορετικά.
Τύπος -1 -Diabetes Παραβίαση του μεταβολισμού λίπους με τον κίνδυνο απώλειας συνειδητοποίησης (κώμα) ή του θανάτου του ασθενούς.
Λόγος: Η παραγωγή του σώματος που καταστρέφει τα παγκρεατικά κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη.
Διαβήτης τύπου Ι Είναι μια δια βίου ασθένεια και απαιτεί συνεχή είσοδο στην ινσουλίνη στο σώμα χρησιμοποιώντας σύριγγα ή άλλες συσκευές που έχουν αναπτυχθεί γι 'αυτό. Η λήψη ινσουλίνης στα δισκία είναι αδύνατη λόγω του γεγονότος ότι καταστρέφεται στο έντερο του στομάχου. Η ινσουλίνη πρέπει να χορηγείται ταυτόχρονα όταν τρώει. Απαιτείται αυστηρή δίαιτα από την οποία αποκλείονται οι υδατάνθρακες (ζάχαρη, γλυκά, χυμοί φρούτων, λεμονάδες που περιέχουν ζάχαρη).
Τύπος -II -DiabetesΑντίθετα, εμφανίζεται σταδιακά επειδή η ινσουλίνη δεν λείπει εντελώς, αλλά δεν αρκεί να χρησιμοποιήσουμε τις ανάγκες του σώματος, το κύτταρο δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Τα συμπτώματα της νόσου δεν εκδηλώνονται τόσο καθαρά ώστε η ασθένεια να σέρνει απαρατήρητη, συχνά διαβήτη σε τυχαία ανάλυση του αίματος ή των ούρων κατά τη διάρκεια προληπτικής εξέτασης ή κατά τη διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο για έναν άλλο λόγο. Επιπλέον, ο διαβήτης τύπου II μπορεί να εκδηλωθεί με συχνές λοιμώξεις, ειδικά στην ουροφόρηση και μια ισχυρή δίψα. Η απώλεια βάρους δεν είναι τόσο συχνά, αλλά δεν μπορεί να παρατηρηθεί σε πλήρη άτομα (που έχουν πολλούς με αυτόν τον τύπο διαβήτη).
Λόγος: Με υπερβολικό σωματικό βάρος, τα κύτταρα είναι υπερφορτωμένα με θρεπτικά συστατικά και η ευαισθησία στην ινσουλίνη χάνεται.
Η θεραπεία με ινσουλίνη δεν απαιτείται για όλους τους ασθενείς. Η θεραπεία και η δόση μπορούν να συνταγογραφηθούν μόνο από έναν ειδικό ειδικό.
Πρώτον, συνταγογραφείται δίαιτα στη θεραπεία του διαβήτη II. Στη συνέχεια πρέπει να ακολουθήσετε τις συστάσεις του γιατρού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνιστάται να μειωθεί αργά το βάρος (2-3 kg το μήνα) και να το υποστηρίξει καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Εάν οι δίαιτες δεν επαρκούν, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δισκία παίζοντας ζάχαρης και σε ακραίες περιπτώσεις πίσω στην ινσουλίνη.
Εάν η ινσουλίνη λείπει πλήρως σε ασθενείς με τύπο -i -diabetes και συνεπώς πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την αρχή, η έλλειψη ινσουλίνης είναι σχετική μόνο σε ασθενείς με διαβήτη τύπου -ΙΙ. Το πρόβλημα είναι ότι το σώμα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτήν την ινσουλίνη. Στα αρχικά στάδια, αρκεί να παρατηρήσουμε μια δίαιτα και να πάρουν φάρμακα που βελτιώνουν την αντίδραση του σώματος στην ινσουλίνη και αυξάνουν την απελευθέρωσή του από τα παγκρεατικά κύτταρα. Όταν αυτή η θεραπεία σταματήσει να βοηθήσει, η εξάντληση των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη συμβαίνει, είναι απαραίτητο να ξεκινήσει η ινσουλίνη.
Μόνο ένας γιατρός μπορεί να διαγνώσει τον διαβήτη.
Η διάγνωση του διαβήτη βασίζεται σε μια εξέταση αίματος για ζάχαρη (γλυκοιμία) σε αμφιλεγόμενες περιπτώσεις μετά τη χορήγηση γλυκόζης. Εάν ο ασθενής έχει συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά του διαβήτη (δίψα, ισχυρή ούρηση, αίσθηση πείνας ή απώλεια βάρους), οι εξετάσεις αίματος για τη ζάχαρη είναι επαρκή. Εάν το επίπεδό του έχει αυξηθεί, είναι διαβήτης. Εάν ο ασθενής δεν έχει συμπτώματα χαρακτηριστικά του διαβήτη, αλλά υπάρχει μόνο υποψία για σακχαρώδη διαβήτη, πραγματοποιείται μια δοκιμή γλυκοσοτιστών, η αρχή της οποίας περιγράφεται παραπάνω. Μετά την αντίδραση του σώματος σε αυτό το φορτίο, καθορίζεται αν πρόκειται πραγματικά για σακχαρώδη διαβήτη ή απλώς για παραβίαση της ανοχής γλυκόζης.
Προκειμένου να γίνει διάγνωση του διαβήτη, το επίπεδο σακχάρου στο αίμα πρέπει να καθορίζει: με αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα (ο χρόνος του τελευταίου γεύματος> 8 ώρες) περισσότερο από 7,0 mmol/L, η διάγνωση του διαβήτη προκαλεί καμία αμφιβολία δύο φορές σε διαφορετικές ημέρες.
Στην περίπτωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, με άδειο στομάχι μικρότερο από 7,0 mmol/L, αλλά περισσότερο από 5,6 mmol/L για να διευκρινιστεί η κατάσταση του μεταβολισμού των υδατανθράκων, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί δοκιμή ανοχής γλυκόζης. Η διαδικασία για τη διεξαγωγή αυτής της δοκιμής έχει ως εξής: Μετά τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε ζάχαρη στο αίμα στο δρόμο (δανείστηκε τουλάχιστον 10 ώρες), πρέπει να λάβει 75 g γλυκόζης. Η επόμενη μέτρηση του σακχάρου στο αίμα λαμβάνει χώρα μετά από 2 ώρες. Εάν το επίπεδο σακχάρου στο αίμα άνω των 11,1 μπορεί να συζητηθεί για την παρουσία του διαβήτη. Εάν το επίπεδο σακχάρου στο αίμα είναι μικρότερο από 11,1 mmol/L, αλλά περισσότερο από 7,8 mmol/L, υποδεικνύουν παραβιάσεις της ανοχής των υδατανθράκων. Με χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, η δοκιμή πρέπει να επαναλαμβάνεται μετά από 3-6 μήνες.
Ποσοστά ανθρώπινης ζάχαρης (Norma SK)
Για άτομα χωρίς διαβήτη, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι 3,3 - 5,5 mmol/L. Μετά το φαγητό, το επίπεδο σακχάρου στο αίμα μπορεί να αυξηθεί σε 7,8 mmol/L με άτομο χωρίς διαβήτη
Αυτός ο διαβήτης ονομάζεται δευτερογενής (δεύτερος διαβήτης), ο διαβήτης μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας άλλης νόσου. Ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει κάποιο φάρμακο, π.χ. Β. Για παράδειγμα κορτικοστεροειδή. Η αιτία του δευτερογενούς διαβήτη μπορεί να είναι άλλα φάρμακα - διουρητικά (διουρητικά) που περιέχουν θειαζίδια που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία υψηλής αρτηριακής πίεσης και καρδιακής ανεπάρκειας. Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να εμφανιστεί ως σύμπτωμα παγκρεατικών ασθενειών (μετά τη φλεγμονή του με αιμροχρωμάτωση) με ορισμένες ορμονικές διαταραχές και σοβαρή δυστροφία. Ορισμένες ασθένειες (γρίπη, πνευμονία) ή μεγαλύτερη τάση μπορεί να προκαλέσουν διαβήτη ή υποβάθμιση σε περίπτωση υφιστάμενου διαβήτη.
Αιτίες του διαβήτη:
- Κληρονομική διάθεση. Είναι απαραίτητο να αρνηθεί κανείς όλους τους άλλους παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του διαβήτη.
- Ευσαρκία. Ισχυρός αγώνας υπέρβαρα.
- Ορισμένες ασθένειες, ως αποτέλεσμα των βήτα κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη. Αυτές είναι παγκρεατικές ασθένειες - παγκρεατίτιδα, καρκίνος του παγκρέατος, ασθένειες άλλων ενδοκρινικών αδένων.
- Λοιμώξεις από ιούς (ερυθρά, ανεμοβλογιά, επιδημική ηπατίτιδα και μερικές άλλες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της γρίπης). Αυτές οι λοιμώξεις παίζουν το ρόλο ενός μηχανισμού ενεργοποίησης για τους ανθρώπους των ομάδων κινδύνου. Νευρικό στρες. Οι άνθρωποι της ομάδας κινδύνου πρέπει να αποφεύγουν την νευρική και συναισθηματική υπέρβαση.
- Ηλικία. Με αυξανόμενη αύξηση της ηλικίας ανά δέκα χρόνια, η πιθανότητα του διαβήτη διπλασιάζεται.
Συμπτώματα διαβήτη
- Συχνή ούρηση και αίσθημα ακόρεστης δίψας.
- Γρήγορη απώλεια βάρους, συχνά με καλή όρεξη.
- Ένα αίσθημα αδυναμίας ή κόπωσης.
- Κούραση;
- Σκοτάδι να βλέπεις ("λευκό πέπλο" μπροστά στα μάτια).
- Αποδοχή της σεξουαλικής δραστηριότητας, της ισχύος.
- Δάνεια και μυρμήγκιασμα στα άκρα.
- Αίσθημα βαρύτητας στα πόδια.
- Ζάλη;
- Μακρά πορεία μολυσματικών ασθενειών.
- Αργή επούλωση τραυμάτων.
- Σπατάλη θερμοκρασίας σώματος κάτω από τη μέση μάρκα ·
- Καθαρίστε τον εαυτό σας τους μυς των μοσχαριών.
Εάν εντοπιστούν τέτοια συμπτώματα, επικοινωνήστε αμέσως με έναν γιατρό. Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πολύ σοβαρή και επικίνδυνη ασθένεια.
Παραβίαση της ανοχής στη γλυκόζη
Προηγουμένως, αυτή η παραβίαση ονομάστηκε "λανθάνουσα" ("ύπνος", "ασυμπτωματικός") διαβήτης. Βρίσκεται μόνο σε εργαστηριακή ανάλυση, με τη δοκιμή που ονομάζεται γλυκοσοτολβίδωση όταν ο ασθενής πίνει ένα διάλυμα γλυκόζης (ζάχαρη) - 75 g σε 100 ml νερού - και όσον αφορά το σάκχαρο του αίματος πόσο γρήγορα το σώμα του είναι σε θέση να επεξεργαστεί αυτή τη ζάχαρη. Σε ασθενείς με παραβίαση της ανοχής γλυκόζης, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αναπτύξουν πραγματικά διαβήτη σε 10-15 χρόνια. Αυτή η ασθένεια δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται, απαιτείται μόνο ιατρικός έλεγχος.
Πόσο συχνά πρέπει να "τσίμπημα" ινσουλίνη την ημέρα;
Κατά τη θεραπεία του διαβήτη, προσπαθούμε να διασφαλίσουμε ότι το επίπεδο σακχάρου στο αίμα αντιστοιχεί στο επίπεδο ζάχαρης σε υγιείς ανθρώπους όσο το δυνατόν περισσότερο. Επομένως, χρησιμοποιούνται εντατικό καθεστώς ινσουλίνης, δηλ. Η. Ο ασθενής πρέπει να εισάγει ινσουλίνη 3-5 φορές την ημέρα. Αυτή η λειτουργία χρησιμοποιείται για νέους ασθενείς εάν οι επιπλοκές μπορούν να εμφανιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα με κακή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Οι έγκυοι ασθενείς πρέπει να είναι ινσουλίνη συχνά στην απολύτως συχνά ινσουλίνη, έτσι ώστε το έμβρυο να μην επηρεάζεται ούτε από υψηλή ή χαμηλή ζάχαρη. Αντίθετα, προσπαθούν να περιορίσουν τον αριθμό των ενέσεων έως 1-3 φορές την ημέρα σε ηλικιωμένους ασθενείς για να αποφευχθεί η υπογλυκαιμία λόγω πιθανής ξεχασμού.
"Εντατικό καθεστώς ινσουλίνης"
Αυτό είναι το όνομα των τρόπων λειτουργίας εάν ο ασθενής λαμβάνει περισσότερα από 2 δοχεία ινσουλίνης ανά ημέρα στις περισσότερες περιπτώσεις - από 4 έως Β μπορεί. Μερικές φορές καθορίζονται μακροχρόνιες ινσουλίνες για τη διατήρηση του κύριου επιπέδου ινσουλίνης κατά τη διάρκεια της ημέρας και λίγο πριν από κάθε γεύμα. Η ινσουλίνη με τη μορφή δισκίων δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί επειδή η ινσουλίνη είναι πρωτεΐνη στη χημική της φύση που μπορεί να αποσυντεθεί τα ένζυμα (ένζυμα) της πεπτικής οδού. Σχεδιάζεται να εισαγάγει ινσουλίνη μέσω της μύτης.
Ένας καλά επεξεργασμένος ασθενής θα πρέπει να αισθάνεται σαν ένα εντελώς υγιές άτομο χωρίς να βιώνει σοβαρή δίψα ή πείνα, το σωματικό του βάρος διατηρείται σε σταθερό επίπεδο. Δεν υπάρχει απώλεια συνείδησης λόγω υπογλυκαιμίας (χαμηλά επίπεδα ζάχαρης). Πόσο καλά ο διαβήτης αντισταθμίζεται μπορεί να βρεθεί χρησιμοποιώντας την ανάλυση αίματος ή ούρων για ζάχαρη.
Η αιτία της κακής θεραπείας του διαβήτη δεν μπορεί να ληφθεί με δίαιτα ή ανεπαρκείς δόσεις φαρμάκων - δισκία και ινσουλίνη. Ταυτόχρονα, παρατηρούνται τα ίδια σημάδια όπως απουσία θεραπείας, αλλά λιγότερο έντονα: δίψα, συχνή ούρηση, αφυδάτωση, απώλεια βάρους. Τα σώματα Keton εμφανίζονται στα ούρα και στην κετοξέωση με διαβήτη τύπου Ι (δηλητηρίαση με όξινα μεταβολικά προϊόντα). Η κακή θεραπεία μπορεί επίσης να προκαλέσει μια κατάσταση στην οποία η υπεργλυκαιμία στην υπογλυκαιμία εμφανίζεται ισχυρές διακυμάνσεις με υψηλή και χαμηλή γλυκοιμία (επίπεδο ζάχαρης).
Αιμορραγία για σακχαρώδη διαβήτη
Για την κανονική λειτουργία των κυττάρων του σώματος, χρειάζεστε μια πηγή ενέργειας - ζάχαρη, από το αίμα που εισέρχεται μέσα από ένα είδος "πόρτας" που ανοίγει το "κλειδί" - η ορμόνη του παγκρέατος της ινσουλίνης. Η απουσία ινσουλίνης όχι μόνο "λιμοκτονούν" τα κύτταρα, αλλά επίσης οδηγεί σε αύξηση της μη ανακοινωμένης ζάχαρης στο αίμα. Η υπερβολική ζάχαρη με τη σειρά του οδηγεί σε παραβίαση του μεταβολισμού του λίπους και στη συσσώρευση «κακής» χοληστερόλης στο αίμα. Ταυτόχρονα, οι αθηροσκληρωτικές πλάκες σχηματίζονται στα τοιχώματα των αγγείων. Ο αυλός των αγγείων σταδιακά περιορίστηκε και η ροή του αίματος στους ιστούς επιβραδύνεται μέχρι να ολοκληρωθεί ο τερματισμός. Τα πιο απειλούμενα όργανα είναι τα πόδια, ο εγκέφαλος, τα νεφρά, τα μάτια και η καρδιά.
Δυστυχώς, το σώμα παράγει σταδιακά αντισώματα με καθημερινές ενέσεις τεχνητής ινσουλίνης και η επίδραση του φαρμάκου αρχικά αποδυναμώνει και στη συνέχεια γενικά σταματά. Είναι αυτή η κατάσταση και η εκδήλωση των πρώτων σημείων ορισμένων επιπλοκών, αυτός είναι ο λόγος για την επείγουσα μετάβαση από τη θεραπεία αντικατάστασης στην εκμετάλλευση.
Η τελευταία μέθοδος στη θεραπεία του διαβήτη είναι η εκθετική αναλογία αίματος του αίματος.
Πάνω από 30 μέθοδοι χρησιμοποιούνται για την τροποποίηση των κυτταρικών, βιοχημικών και αερίων συνθέσεων αίματος έξω από το σώμα. Σε περίπτωση αγγειακών παθήσεων λόγω της αιμορραγίας στον ασθενή, τα επίπεδα χοληστερόλης μειώνονται και το αίμα ανακουφίζει την επιθυμία να αποκατασταθεί η αρχική σύνθεση. Οι επιβλαβείς ουσίες πηγαίνουν στο πλάσμα και αφαιρούνται από αυτό κατά την επεξεργασία.
Η μέθοδος χειρουργικής επέμβασης αίματος παρέχει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα για τη θεραπεία της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας και της εγκεφαλοπάθειας - περίπλοκη βλάβη στις δομές των ματιών και του εγκεφάλου. Η επίδραση στο αίμα σας δίνει τη δυνατότητα να βελτιώσετε τις φυσικές αντιδράσεις του σώματος.
Κατά τη θεραπεία του διαβήτη, το κύριο και πιο συνηθισμένο έργο της εξελικτικής αιμορραγίας είναι η επιστροφή της ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Για το σκοπό αυτό, τα "αντισώματα" φιλτράρονται από το σώμα για να καταστρέψουν την εξωγήινη ινσουλίνη από το αίμα του ασθενούς. Με την πορεία των δύο εβδομάδων επιπλέον, σε σχεδόν εκατό τοις εκατό των περιπτώσεων, μπορείτε να σταματήσετε την ανάπτυξη επιπλοκών χωρίς παρενέργειες, να βελτιώσετε τη ροή των ιστών, να θεραπεύσετε τα τροφικά έλκη, να μειώσετε τις διαβητικές αλλοιώσεις των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων και να μειώσετε σημαντικά τις δόσεις του φαρμάκου που προκαλεί ζάχαρη.
Η διαδικασία διόρθωσης HEMO δεν προκαλεί δυσάρεστες αισθήσεις και θεωρείται από τον ασθενή ως συνηθισμένη πτώση. Και τα αποτελέσματα δεν αναγκάζονται να περιμένουν πολύ καιρό.
Δίαιτα και διατροφή για διαβήτη
Η βάση για τη θεραπεία του διαβήτη είναι η διατροφή και το καθεστώς θεραπείας
Ανάλογα με το βάρος του σώματος, της ηλικίας, της σωματικής δραστηριότητας, η διατροφή πρέπει να αποτελείται μεμονωμένα για κάθε ασθενή και να λαμβάνει υπόψη εάν πρέπει να χάσει βάρος ή πρέπει να είναι καλύτερος. Ο κύριος στόχος της διατροφής για τους διαβητικούς είναι να διατηρηθεί το σάκχαρο του αίματος μέσα σε αυτά τα όρια που αντιστοιχούν στο επίπεδο ενός υγιούς ατόμου, καθώς και στο επίπεδο του λίπους στο αίμα και τη χοληστερόλη. Επιπλέον, είναι σημαντικό ότι αυτή η δίαιτα είναι διαφορετική και περιέχει επαρκή ποσότητα των απαραίτητων θρεπτικών ουσιών - πρωτεΐνες, ορυκτά άλατα και βιταμίνες. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να παρέχει μια τέτοια ποσότητα ενέργειας που το σωματικό βάρος του ασθενούς πλησιάζει και διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτό το επίπεδο. Η διατροφή πρέπει να αντιστοιχεί στις αρχές της λογικής διατροφής.
Η διατροφή είναι η βάση για τη θεραπεία. Εάν δεν παρατηρηθεί, υπάρχει κίνδυνος κακής αποζημίωσης με τον κίνδυνο επιπλοκών. Εάν δεν παρατηρήσετε μια δίαιτα και αυξάνετε τις δόσεις φαρμακευτικών προϊόντων ή δόσεων ινσουλίνης, ο ασθενής μπορεί να αυξήσει το βάρος, επιδεινώσει την ευαισθησία των κυττάρων σε σύγκριση με την ινσουλίνη και η θεραπεία του διαβήτη πέφτει σε έναν φαύλο κύκλο. Η μόνη διέξοδος για την αποφυγή αυτών των επιπλοκών είναι να προσαρμόσετε τη διατροφή με τέτοιο τρόπο ώστε να ομαλοποιεί και να υποστηρίζει το βάρος.
Η σωστή σύνθεση της διατροφής για διαβητικούς = 55-60% υδατάνθρακες + 25-20% λίπος + 15-20% πρωτεΐνες. Οι υδατάνθρακες (ζάχαρη) θα πρέπει να εμφανίζονται το πολύ με σύνθετους υδατάνθρακες (αντοχή), τα τρόφιμα πρέπει να περιέχουν επαρκή ποσότητα ινών (ινών), γεγονός που εμποδίζει τη γρήγορη απορρόφηση των υδατανθράκων και την ταχεία αύξηση της γλυκοιμίας μετά το φαγητό. Οι απλοί υδατάνθρακες (γλυκόζη) απορροφώνται αμέσως και προκαλούν αύξηση του επιπέδου ζάχαρης. Αίμα. Το λίπος πρέπει να είναι κυρίως λαχανικά, η ποσότητα της χοληστερόλης στα τρόφιμα πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα με το επίπεδο του αίματος. Η διατροφή δεν πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση της υπερκριτικής χοληστερόλης.
Οι πρωτεΐνες θα πρέπει να είναι 15 έως 20%, αλλά η συνολική τους δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 g σε σχέση με το σωματικό βάρος 1 kg. Σε εφήβους και έγκυες γυναίκες, η απαραίτητη δόση πρωτεΐνης αυξάνεται στα 1,5 g ανά 1 kg βάρους ανά ημέρα. Οι προηγούμενες συνταγογραφούμενες δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες μπορούν να οδηγήσουν σε βλάβη στα νεφρά.
Εάν ο σακχαρώδης διαβήτης αντιμετωπίζεται σωστά (με δίαιτα, φαρμακευτική αγωγή, ινσουλίνη), ένας ασθενής με διαβήτη μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη ζωή. Ωστόσο, εάν δεν αντισταθμιστεί, οι σοβαρές επιπλοκές μπορούν να εμφανιστούν νωρίς ή αργότερα.
Η πρόωρη περιλαμβάνει: κετοξέωση - δηλητηρίαση με προϊόντα με λίπη, διαβητικό υπεργλυκαιμικό κώμα (ξαφνική απώλεια συνείδησης) ή υπογλυκαιμία (διαταραχές συνείδησης λόγω χαμηλού σακχάρου στο αίμα). Αυτές οι επιπλοκές προκαλούνται συχνά από μη συμμόρφωση με τη διατροφή, τις αποκλίσεις στη θεραπεία ή τη θεραπεία καθώς και από μολυσματικές ασθένειες.
Οι καθυστερημένες επιπλοκές προκύπτουν λόγω του μεγαλύτερου ανεπαρκούς ελέγχου του σακχάρου στο αίμα. Αυτό περιλαμβάνει ζημιά στα μάτια, τα νεφρά, τα μικρά αγγεία και τα νεύρα των κάτω άκρων (το SO -που ονομάζεται "πόδι των διαβητικών") στην τελευταία περίπτωση - με τον κίνδυνο εμφάνισης έλκους στα πόδια στην ανάγκη για ακρωτηριασμό. Η πεπτική οδός, η καρδιά και οι σεξουαλικές λειτουργίες μπορούν επίσης να επηρεαστούν. Η αντιστάθμιση για τον διαβήτη είναι εξαιρετικά απαραίτητη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Για να αντισταθμίσετε, πρέπει να συμμετέχετε ενεργά στον ασθενή και τον κανονικό αυτο -έλεγχο του σακχάρου στο αίμα στο σπίτι (αυτο -παρακολούθηση).
Συνοπτικά, μπορεί να ειπωθεί ότι ο διαβήτης είναι μια σοβαρή ασθένεια, αλλά η οποία, ωστόσο, είναι συγκρίσιμη με τη σωστή θεραπεία της σωστής διατροφής και του καθεστώτος θεραπείας με σωστή θεραπεία, η διάρκεια ζωής του ασθενούς είναι συγκρίσιμη με τη ζωή των υγιεινών ανθρώπων.
Ζωή και συνεργασία με διαβήτη
Κατά κανόνα, η φυσική αγωγή και η αυξημένη σωματική δραστηριότητα στον διαβήτη είναι πολύ επιθυμητές, ειδικά με τον διαβήτη τύπου -II. Αυτό αυξάνει την ευαισθησία των ιστών σε σύγκριση με την ινσουλίνη και βοηθά στη διατήρηση του βέλτιστου βάρους. Στην περίπτωση μεγάλων φορτίων, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και να συνταγογραφήσετε μια δίαιτα και μια δόση ινσουλίνης, όπου λαμβάνεται υπόψη το φορτίο (αυξήστε τη δόση ζάχαρης, μειώστε τη δόση ινσουλίνης) έτσι ώστε να μην επιτύχει υπογλυκαιμία (ισχυρή μείωση του επιπέδου ζάχαρης). Όσον αφορά την εργασία, οι διαβητικοί θα πρέπει να επιλέξουν ένα είδος δραστηριότητας για να διατηρούν το σωστό καθεστώς και να τρώνε τακτικά, με ομοιόμορφη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Σε ασθενείς με διαβήτη τύπου και τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας, το επάγγελμα είναι ακατάλληλο εάν ο ασθενής θα μπορούσε να βλάψει τον εαυτό του ή σε άλλους -σε ύψη, οδήγηση, μηχανές κατασκευής κλπ.
Το αλκοόλ δεν συνιστάται για ασθενείς με διαβήτη. Πρόκειται για μια πηγή για τις "κενές" θερμίδες, δηλαδή με υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο, τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την ανάπτυξη και την ανάπτυξη του σώματος στο σώμα. Επιπλέον, ορισμένα φάρμακα για διαβήτη (περισσότερο από ολόκληρο το χλωροπροπαμίδιο) έχουν ένα φαινόμενο Antabus - αυτή είναι μια αντίδραση στο αλκοόλ με τη μορφή εφίδρωσης, μελετώντας το δέρμα, ναυτία και έμετο. Το αλκοόλ μπορεί επίσης να προκαλέσει υπογλυκαιμία εάν ο ασθενής επηρεαστεί από το ήπαρ.
Υπογλυκαιμία
Η υπογλυκαιμία είναι ένα χαμηλό σάκχαρο στο αίμα λόγω της ασυνέπειας μεταξύ της ποσότητας ζάχαρης στα τρόφιμα αφενός και της ποσότητας ινσουλίνης ή δισκίων (δόση από του στόματος αντι -διαβητικής φαρμακευτικής αγωγής) και φυσική άσκηση. Η υπογλυκαιμία εμφανίζεται συχνά όταν ο ασθενής κοιμάται και ξεχνά να τρώει εάν η δόση ινσουλίνης δεν μειώνεται επαρκώς με κακή όρεξη ή λόγω αύξησης της σωματικής δραστηριότητας. Επομένως, είναι απαραίτητο να οργανώσετε καλά ένα διαβητικό καθεστώς. Σε ελαφριά υπογλυκαιμία, ο ασθενής βιώνει πείνα, με βαρύτερη εφίδρωση, αδυναμία, σοβαρή απώλεια συνείδησης και ακόμη και θάνατο. Κάθε επίθεση στην υπογλυκαιμία βλάπτει τα κύτταρα του εγκεφάλου. Σε συχνές επιθέσεις, μπορούν επίσης να εμφανιστούν οι ψυχικές ικανότητες του ασθενούς.
Μπορεί να εμφανιστεί υπογλυκαιμία εάν παίρνω μόνο δισκία ή παρακολουθώ δίαιτα
Μια βαθιά υπογλυκαιμία μπορεί να λάβει χώρα στη θεραπεία των δισκίων (από του στόματος αντιδιαβέτες), ειδικά αν ο ασθενής δεν τρώει. Δεδομένου ότι αυτό το φάρμακο επηρεάζει τις πρωτεΐνες αίματος, η υπογλυκαιμία μπορεί να επεκταθεί και μετά από μια προσωρινή βελτίωση λόγω της εισαγωγής της γλυκόζης σε μια φλέβα, ο ασθενής μπορεί συχνά να γνωρίζει. Η δίαιτα δεν βρίσκεται στη θεραπεία της υπογλυκαιμίας, εκτός εάν ο ασθενής έχει διαταράξει τη λειτουργία θεραπείας.
Βοηθήστε τους ασθενείς με υπογλυκαιμία
Λαμβάνοντας υπόψη την απειλή της ζωής του ασθενούς, είναι απαραίτητο να δράσουμε πολύ γρήγορα. Εάν ο ασθενής βρίσκεται σε ασυνείδητη κατάσταση, πρέπει να αναζητήσετε έναν διαβητικό ή ένα πιστοποιητικό διαβήτη. Οι έμπειροι ασθενείς φέρουν πάντα ένα κομμάτι ζάχαρης μαζί τους. Εάν υποψιαστεί η υπογλυκαιμία, αυτή η ζάχαρη πρέπει να χορηγείται με μικρή ποσότητα νερού. Εάν ο ασθενής είναι ασυνείδητος, αυτό είναι φυσικά αδύνατο, οπότε πρέπει να καλέσετε αμέσως ένα ασθενοφόρο. Την επόμενη μέρα, ο ασθενής θα πρέπει να σταλεί σε ένα διαβαθμητικό φαρμακείο για έλεγχο και, εάν είναι απαραίτητο, αλλάζει στη θεραπεία.
Επιπλοκές από το Dibet
Οι επικίνδυνες επιπλοκές του διαβήτη είναι εγκεφαλικά επεισόδια, έμφραγμα του μυοκαρδίου, νεφρική ανεπάρκεια, γαγγράνη, τύφλωση - και αυτό δεν είναι ό, τι μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη της νόσου. Είναι τρομερό να φανταστούμε ότι κάθε 30 δευτερόλεπτα στον κόσμο έναν ακρωτηριασμό των άκρων που επηρεάζεται από τη γάγγη, η οποία προέκυψε λόγω προοδευτικού διαβήτη. Ο καταλύτης για επιπλοκές μπορεί να είναι μια ώθηση, ακόμη και ένα μικρό άγχος είναι αρκετό για αυτή τη χρόνια ασθένεια να δείξει το τρομερό πρόσωπο σας.
Οι επιπλοκές μπορεί να είναι νωρίς και αργά, με βλάβη σε μικρά σκάφη (μικροαγγειοπάθεια) ή μεγάλα αγγεία (μακροαντοποπάθεια). Early complications include the following: hyperglycemia with dehydration (with poor treatment, diabetes mellitus can go to dehydration and untreated) ketoacidose (in full lack of insulin, ketone bodies - keton body - fat products that together with a high blood sugar that impair, impair funzes and impairment of the guarantee Principles of the basis of the basis of the basis of the basis of the basic, basic, basic, basic, Τα βασικά οργανικά συστήματα οδηγούν.
Οι καθυστερημένες επιπλοκές εμφανίζονται με μεγαλύτερο, ανεπαρκώς αντισταθμισμένο διαβήτη (με συνεχώς υψηλό επίπεδο ζάχαρης ή διακυμάνσεις του). Τα μάτια μπορούν να επηρεαστούν (μεταβολές στον αμφιβληστροειδή με τον κίνδυνο τύφλωσης στο τελευταίο στάδιο), η νεφρική (η νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να αναπτυχθεί με την ανάγκη για αιμορραγία, δηλαδή η σύνδεση με το τεχνητό μπουμπούκι ή τη μεταμόσχευση νεφρού), επιπλέον, τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα (αυτό που μπορεί να οδηγήσει σε γαγγράνισμα με την αιμοφότη acputised), είναι η συνάφεια με την αιμοφότη. (ανικανότητα) έχουν μειωθεί. Ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη λόγω αγγειακών επιπλοκών υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης «διαβητικών» (παθολογικές αλλαγές στα πόδια). Συμβάλλει σε αυτή την υπερβολική πίεση στα μεμονωμένα μέρη των ποδιών. Με την έγκαιρη ταυτοποίηση περιοχών με αυξημένη πίεση στην φυτική θύρα του ποδιού (χρησιμοποιώντας μπισκότα υπολογιστών), οι κρίσιμες ζώνες μπορούν να εκφορτωθούν με ειδικές ορθοπεδικές πέλματα.
Τι πρέπει να έχετε διαβητικό έξω από το σπίτι και εν κινήσει;
Κάθε διαβητικός πρέπει να έχει πιστοποιητικό με σαφείς οδηγίες για θεραπεία, προσφορά αντι -διαβήτη ή ινσουλίνης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πολλά κομμάτια ζάχαρης στην τσέπη σας στην υπογλυκαιμία και θα πρέπει επίσης να πάρετε άνετα παπούτσια.