Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κάθε τρίτο άτομο στον κόσμο μπορεί να διαγνωστεί με διαβήτη από τους γιατρούς. Αυτή η ασθένεια είναι συγκρίσιμη με παθολογίες που απειλούν την ανθρωπότητα, όπως η ογκολογία, η φυματίωση, το AIDS. Παρά το γεγονός ότι ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια καλά μελετημένη ασθένεια, για ακριβή διάγνωση απαιτείται πλήρης εξέταση του σώματος - στην ιατρική, διακρίνονται διαφορετικοί τύποι και βαθμοί παθολογίας.
Σακχαρώδης διαβήτης - η ουσία της νόσου
Η παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών που σχετίζονται με τους υδατάνθρακες και το νερό ονομάζεται σακχαρώδης διαβήτης στην ιατρική. Εξαιτίας αυτού, υπάρχουν διαταραχές στο έργο του παγκρέατος, το οποίο παράγει την ορμόνη ινσουλίνη - συμμετέχει ενεργά στην επεξεργασία της ζάχαρης στο σώμα. Είναι η ινσουλίνη που προωθεί την επεξεργασία του σακχάρου σε γλυκόζη, διαφορετικά η ζάχαρη συσσωρεύεται στο αίμα, αποβάλλεται μέσω του ουροποιητικού συστήματος (με ούρα), σε αυτή την κατάσταση οι ιστοί του σώματος δεν μπορούν να συγκρατήσουν νερό στα κύτταρά τους - αρχίζει επίσης να βγαίνει από το σώμα να αποβληθεί.
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα αυξημένο επίπεδο σακχάρου και γλυκόζης στο αίμα, αλλά μια καταστροφική ανεπάρκεια αυτών των στοιχείων στα κύτταρα των ιστών των οργάνων.
Η νόσος μπορεί να είναι συγγενής (μιλάμε για ενισχυμένη κληρονομικότητα) ή επίκτητη. Η σοβαρότητα της ανάπτυξης του σακχαρώδη διαβήτη δεν εξαρτάται από αυτό, οι ασθενείς εξακολουθούν να υποφέρουν από ανεπάρκεια ινσουλίνης, κατά της οποίας αναπτύσσονται φλυκταινώδεις δερματικές παθήσεις, αθηροσκλήρωση, υπέρταση, ασθένειες των νεφρών και του νευρικού συστήματος και η όραση επιδεινώνεται.
παθογένεια της νόσου
Η παθογένεια του σακχαρώδους διαβήτη είναι κάτι πολύ υπό όρους, γιατί οι γιατροί το αναγνωρίζουν μόνο εν μέρει. Δεδομένου του γεγονότος ότι υπάρχουν δύο κύριοι τύποι της νόσου υπό εξέταση, οι οποίοι είναι ριζικά διαφορετικοί μεταξύ τους, είναι αδύνατο να μιλήσουμε για έναν άνευ όρων μηχανισμό για την ανάπτυξη της παθολογίας. Παρόλα αυτά, λαμβάνεται η βάση της παθογένειαςυπεργλυκαιμικός δείκτης. Τι ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ?
υπεργλυκαιμία- μια κατάσταση κατά την οποία το σάκχαρο που εισέρχεται στο σώμα δεν διασπάται σε γλυκόζη επειδή το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί σε έλλειψη γλυκόζης στα κύτταρα των οργάνων - η ινσουλίνη σταματά απλώς να αλληλεπιδρά με τα κύτταρα.
Γιατί οι γιατροί αποδέχονται αυτή την εξήγηση του μηχανισμού ανάπτυξης του διαβήτη ως τη μόνη αληθινή; Γιατί άλλες ασθένειες μπορεί να οδηγήσουν σε υπεργλυκαιμική κατάσταση.Αυτά περιλαμβάνουν:
- υπερθυρεοειδισμός?
- Όγκος επινεφριδίων - παράγει ορμόνες που έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα στην ινσουλίνη.
- υπερδραστήρια επινεφρίδια?
- κίρρωση του ήπατος;
- γλυκαγώνωμα;
- σωματοστατίνωμα;
- Η παροδική υπεργλυκαιμία είναι μια βραχυπρόθεσμη συσσώρευση σακχάρου στο αίμα.
Σπουδαίος:Δεν μπορεί να θεωρηθεί κάθε υπεργλυκαιμία άνευ όρων σακχαρώδης διαβήτης - μόνο αυτή που αναπτύσσεται στο πλαίσιο μιας πρωτογενούς παραβίασης της δράσης της ινσουλίνης.
Κατά τη διάγνωση της υπεργλυκαιμίας σε έναν ασθενή, οι γιατροί πρέπει να διακρίνουν τις παραπάνω ασθένειες - εάν διαγνωστούν, τότε ο σακχαρώδης διαβήτης σε αυτή την περίπτωση είναι υπό όρους και προσωρινός. Μετά τη θεραπεία της υποκείμενης νόσου, η εργασία του παγκρέατος και η δράση της ινσουλίνης αποκαθίστανται.
τύπους διαβήτη
Η διαίρεση της εξεταζόμενης ασθένειας σε δύο κύριους τύπους είναι ένα σημαντικό έργο. Καθένα από αυτά όχι μόνο έχει διακριτικά χαρακτηριστικά, αλλά η θεραπεία στα αρχικά στάδια του διαβήτη πραγματοποιείται σύμφωνα με εντελώς διαφορετικά σχήματα. Αλλά όσο περισσότερο ζει ο ασθενής με διαγνωσμένο διαβήτη, τόσο λιγότερο ορατά γίνονται τα σημάδια του τύπου του και η θεραπεία συνήθως καταλήγει στο ίδιο σχήμα.
διαβήτη τύπου 1
Το όνομά του είναιινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, θεωρείται αρκετά σοβαρή ασθένεια και οι ασθενείς αναγκάζονται να ακολουθούν αυστηρή δίαιτα σε όλη τους τη ζωή. Ο διαβήτης τύπου 1 είναι η καταστροφή των παγκρεατικών κυττάρων από τον ίδιο τον οργανισμό. Οι ασθενείς με αυτή τη διάγνωση αναγκάζονται να κάνουν συνεχώς ενέσεις ινσουλίνης στον εαυτό τους και δεδομένου ότι καταστρέφεται στο γαστρεντερικό σωλήνα, το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μόνο με ενέσεις.
Σπουδαίος:Είναι αδύνατο να απαλλαγούμε εντελώς από την παθολογία, αλλά στην ιατρική υπήρχαν περιπτώσεις που έλαβε χώρα ανάκαμψη - ασθενείς που συμμορφώθηκαν σε ειδικές συνθήκες και φυσική ωμή τροφή.
Διαβήτης τύπου 2
Αυτός ο τύπος ασθένειας θεωρείταιδεν εξαρτάται από την ινσουλίνη, αναπτύσσεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικιακής κατηγορίας (μετά από 40 χρόνια) με παχυσαρκία. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα κύτταρα του σώματος πλημμυρίζουν με θρεπτικά συστατικά και χάνουν την ευαισθησία τους στην ινσουλίνη. Ο διορισμός ενέσεων ινσουλίνης σε τέτοιους ασθενείς δεν είναι υποχρεωτικός και μόνο ένας ειδικός μπορεί να καθορίσει την καταλληλότητα μιας τέτοιας θεραπείας. Τις περισσότερες φορές, σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 συνταγογραφείται αυστηρή δίαιτα, με αποτέλεσμα το βάρος να μειώνεται σταδιακά (όχι περισσότερο από 3 κιλά το μήνα).
Εάν η δίαιτα δεν δίνει θετική δυναμική, τότε μπορούν να συνταγογραφηθούν χάπια μείωσης του σακχάρου. Η ινσουλίνη συνταγογραφείται στην πιο ακραία περίπτωση, όταν η παθολογία αποτελεί απειλή για τη ζωή του ασθενούς.
βαθμούς διαβήτη
Αυτή η διάκριση βοηθά στη γρήγορη κατανόηση του τι συμβαίνει στον ασθενή σε διαφορετικά στάδια της νόσου. Μια τέτοια ταξινόμηση απαιτείται από τους γιατρούς που μπορούν να λάβουν τη σωστή απόφαση για τη θεραπεία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
1 βαθμός. Αυτή είναι η πιο ευνοϊκή πορεία της εν λόγω ασθένειας - το επίπεδο της γλυκόζης δεν υπερβαίνει τα 7 mmol / l, η γλυκόζη δεν απεκκρίνεται στα ούρα, οι τιμές αίματος παραμένουν εντός του φυσιολογικού εύρους. Ο ασθενής στερείται επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη, αντισταθμίζεται με τη βοήθεια δίαιτας και ειδικών φαρμάκων.
2 βαθμοί. Ο σακχαρώδης διαβήτης αντισταθμίζεται μερικώς, ο ασθενής έχει σημάδια επιπλοκών. Ορισμένα όργανα είναι κατεστραμμένα - για παράδειγμα, η όραση, τα νεφρά και τα αιμοφόρα αγγεία υποφέρουν.
3 μοίρες. Αυτός ο βαθμός σακχαρώδους διαβήτη δεν αντιμετωπίζεται με φάρμακα και δίαιτα, η γλυκόζη απεκκρίνεται ενεργά στα ούρα και η τιμή του είναι 14 mmol / l. Ο 3ος βαθμός σακχαρώδη διαβήτη χαρακτηρίζεται από σαφή σημάδια επιπλοκών - η όραση μειώνεται γρήγορα, αναπτύσσεται ενεργά μούδιασμα των άνω / κάτω άκρων, διαγιγνώσκεται σταθερή υπέρταση (υπέρταση).
4 μοίρες. Η πιο σοβαρή πορεία του σακχαρώδη διαβήτη χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο γλυκόζης - έως 25 mmol / l, τόσο η γλυκόζη όσο και η πρωτεΐνη απεκκρίνονται στα ούρα, η κατάσταση δεν διορθώνεται με κανένα φάρμακο. Η νεφρική ανεπάρκεια, η γάγγραινα των κάτω άκρων και τα διαβητικά έλκη συχνά διαγιγνώσκονται με αυτόν τον βαθμό της νόσου.
Συμπτώματα του διαβήτη
Ο σακχαρώδης διαβήτης δεν «ξεκινά» ποτέ με αστραπιαία ταχύτητα - χαρακτηρίζεται από σταδιακή αύξηση των συμπτωμάτων, μια μακρά εξέλιξη.Τα πρώτα σημάδια της εν λόγω ασθένειας είναι:
- Έντονη δίψα που δύσκολα σβήνει. Οι ασθενείς με διαβήτη καταναλώνουν έως και 5-7 λίτρα υγρών καθημερινά.
- Ξηρότητα δέρματος και επαναλαμβανόμενος κνησμός, που συχνά αναφέρονται ως νευρικές εκδηλώσεις.
- Συνεχής ξηροστομία, ανεξάρτητα από το πόσα υγρά πίνει ο ασθενής την ημέρα.
- Η υπεριδρωσία είναι η υπερβολική εφίδρωση, ειδικά στις παλάμες.
- Μεταβλητότητα βάρους - ένα άτομο είτε χάνει γρήγορα βάρος χωρίς δίαιτα, είτε παίρνει γρήγορα βάρος.
- Μυϊκή αδυναμία - οι ασθενείς στο πιο πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης διαβήτη σημειώνουν κόπωση, αδυναμία να κάνουν σωματική εργασία.
- Παρατεταμένη επούλωση των τραυμάτων του δέρματος - ακόμη και μια συνηθισμένη γρατσουνιά μπορεί να εξελιχθεί σε πυώδη πληγή.
- Οι φλυκταινώδεις διεργασίες συχνά σημειώνονται στο δέρμα χωρίς προφανή λόγο.
Σημείωση:Ακόμη και αν υπάρχει κάποιο από τα παραπάνω σημάδια, πρέπει να αναζητήσετε βοήθεια από ειδικούς το συντομότερο δυνατό - πιθανότατα, ο ασθενής θα διαγνωστεί με σακχαρώδη διαβήτη.
Αλλά ακόμα κι αν η εν λόγω ασθένεια έχει διαγνωστεί και επιδέχεται θεραπευτική διόρθωση, η ανάπτυξη επιπλεγμένου διαβήτη είναι επίσης δυνατή.Τα συμπτώματά του περιλαμβάνουν:
- Τακτικοί πονοκέφαλοι και ζάλη.
- Αυξημένη αρτηριακή πίεση - σε ορισμένα σημεία, οι δείκτες μπορούν να φτάσουν σε κρίσιμες τιμές.
- Το περπάτημα διαταράσσεται, ο πόνος στα κάτω άκρα είναι συνεχώς παρών.
- πόνος στην περιοχή της καρδιάς.
- Διόγκωση ήπατος - αυτό το σύνδρομο θεωρείται επιπλοκή μόνο εάν δεν υπήρχε πριν από τη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη.
- Σοβαρό πρήξιμο του προσώπου και των κάτω άκρων.
- Σημαντική μείωση της ευαισθησίας των ποδιών.
- Προοδευτική απώλεια οπτικής οξύτητας.
- Μια σαφώς αντιληπτή μυρωδιά ακετόνης αναδύεται από τον ασθενή.
αιτίες του διαβήτη
Οι γιατροί έχουν εντοπίσει αρκετούς παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της εν λόγω ασθένειας.Αυτά περιλαμβάνουν:
- κληρονομία. Αυτός ο παράγοντας δεν σημαίνει καθόλου τη γέννηση ενός παιδιού με υπάρχοντα σακχαρώδη διαβήτη, απλώς υπάρχει μια τέτοια προδιάθεση. Οι άλλοι παράγοντες κινδύνου θα πρέπει να μειωθούν στο ελάχιστο.
- ιογενείς λοιμώξεις. Γρίπη, ερυθρά, επιδημία ηπατίτιδας και ανεμοβλογιά - αυτές οι λοιμώξεις μπορούν να γίνουν «ώθηση» για την ανάπτυξη διαβήτη, ειδικά εάν ο ασθενής διατρέχει κίνδυνο για την εν λόγω ασθένεια.
- ευσαρκία. Για να αποφύγετε τα πρώτα σημάδια του διαβήτη, αρκεί να μειώσετε το βάρος.
- κάποιες ασθένειες. Η φλεγμονή του παγκρέατος (παγκρεατίτιδα), ο καρκίνος του παγκρέατος, οι παθολογικές διεργασίες σε άλλα αδενικά όργανα μπορεί να οδηγήσουν σε βλάβη στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη.
Επιπλέον, το σώμα πρέπει να προστατεύεται από το νευρικό στρες, την κατάθλιψη και τις νευρικές παθήσεις - αυτό μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα είδος πυροδότησης για την ανάπτυξη διαβήτη.
Σπουδαίος:Όσο μεγαλώνει ένα άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα της εν λόγω ασθένειας. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη διπλασιάζεται κάθε 10 χρόνια.
διάγνωση διαβήτη
Εάν υπάρχει υποψία σακχαρώδους διαβήτη, απαιτείται πλήρης εξέταση - γι 'αυτό πρέπει να περάσετε πολλές εξετάσεις και να χρησιμοποιήσετε ενόργανες μεθόδους εξέτασης.Ο κατάλογος των διαγνωστικών μέτρων στον σακχαρώδη διαβήτη περιλαμβάνει:
- Μια εργαστηριακή εξέταση αίματος για την παρουσία γλυκόζης σε αυτό - προσδιορίζεται η γλυκαιμία νηστείας.
- Προσδιορισμός δοκιμής της ανοχής στη γλυκόζη - η εξέταση πραγματοποιείται μετά την κατάποση γλυκόζης.
- Η δυναμική της ανάπτυξης της νόσου παρακολουθείται - η γλυκαιμία μετράται πολλές φορές την ημέρα.
- Γενική ανάλυση ούρων για την παρουσία πρωτεΐνης, γλυκόζης και λευκοκυττάρων (συνήθως αυτά τα συστατικά απουσιάζουν).
- Εργαστηριακή εξέταση ανάλυσης ούρων για παρουσία ακετόνης σε αυτά.
- Μια εξέταση αίματος για την παρουσία γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης - αυτός ο δείκτης καθορίζει τον βαθμό ανάπτυξης των επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη.
- Μια βιοχημική εξέταση αίματος - ένας γιατρός μπορεί να καθορίσει τον βαθμό λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών στο πλαίσιο του προοδευτικού διαβήτη.
- Πραγματοποιείται η δοκιμή Reberg - με διαγνωσμένο σακχαρώδη διαβήτη, προσδιορίζεται ο βαθμός βλάβης των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος.
- Εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό του επιπέδου ινσουλίνης του σώματος.
- Οφθαλμολογική εξέταση και οφθαλμολογική εξέταση.
- Υπερηχογραφική εξέταση των κοιλιακών οργάνων.
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα - παρακολουθεί την εργασία της καρδιάς στο φόντο του σακχαρώδη διαβήτη.
- Μελέτες για τον προσδιορισμό του βαθμού βλάβης στα αγγεία των κάτω άκρων - αυτό σας επιτρέπει να αποτρέψετε την ανάπτυξη διαβητικού ποδιού.
Οι ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με σακχαρώδη διαβήτη ή για τους οποίους υπάρχει υποψία ότι πάσχουν από αυτή τη νόσο θα πρέπει επίσης να εξετάζονται από στενούς ειδικούς ως μέρος των διαγνωστικών μέτρων.Οι γιατροί που απαιτείται να είναι παρόντες:
- Ενδοκρινολόγος;
- οφθαλμολόγος;
- καρδιολόγος?
- αγγειοχειρουργός?
- νευροπαθολόγος.
επίπεδα σακχάρου στο αίμα
Ένας από τους σημαντικότερους δείκτες της κατάστασης της υγείας στον σακχαρώδη διαβήτη, ο οποίος μπορεί να χρησιμεύσει ως διαγνωστικός παράγοντας για τη λειτουργία οργάνων και συστημάτων, είναι το επίπεδο σακχάρου στο αίμα. Είναι από αυτόν τον δείκτη που οι γιατροί «απωθούν» όταν διεξάγουν πιο εξειδικευμένα διαγνωστικά και συνταγογραφούν θεραπεία. Υπάρχει μια σαφής τιμή που λέει στον ασθενή και στον γιατρό την κατάσταση του μεταβολισμού των υδατανθράκων.
Σημείωση:Προκειμένου να αποκλειστούν ψευδώς θετικά αποτελέσματα, πρέπει να μετρηθεί όχι μόνο το επίπεδο σακχάρου στο αίμα, αλλά και να γίνει δοκιμή ανοχής γλυκόζης (εξέταση αίματος με φορτίο σακχάρου).
Για να λάβετε δείγμα αίματος με φορτίο σακχάρου, πρέπει πρώτα να κάνετε μια τακτική εξέταση αίματος για τη ζάχαρη, στη συνέχεια να πάρετε 75 γραμμάρια διαλυτής γλυκόζης (διαθέσιμη στα φαρμακεία) και να επαναλάβετε τη δοκιμή 1 ή 2 ώρες αργότερα. Οι κανόνες δίνονται στον πίνακα (μετρούμενη τιμή - mmol / l):
| Αξιολόγηση αποτελεσμάτων | τριχοειδές αίμα | Οξυγονωμένο αίμα |
|---|---|---|
| πρότυπο | ||
| Εξέταση σακχάρου αίματος, νόρμα νηστείας | 3, 5-5, 5 | 3. 5-6. 1 |
| Μετά τη λήψη γλυκόζης (μετά από 2 ώρες) ή μετά το φαγητό | λιγότερο από 7, 8 | λιγότερο από 7, 8 |
| προδιαβήτη | ||
| Με άδειο στομάχι | από 5, 6 έως 6, 1 | από 6. 1 έως 7 |
| Μετά τη γλυκόζη ή μετά τα γεύματα | 7. 8-11. 1 | 7. 8-11. 1 |
| σακχαρώδης διαβήτης | ||
| Με άδειο στομάχι | πάνω από 6. 1 | πάνω από 7 |
| Μετά τη γλυκόζη ή μετά τα γεύματα | πάνω από 11. 1 | πάνω από 11. 1 |
Αφού περάσουν δύο αναλύσεις, πρέπει να καθοριστούν οι ακόλουθες τιμές:
- Ο υπεργλυκαιμικός συντελεστής είναι η αναλογία του επιπέδου γλυκόζης μία ώρα μετά από ένα φορτίο γλυκόζης προς το επίπεδο γλυκόζης νηστείας στο αίμα. Συνήθως ο δείκτης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1, 7.
- Ο υπογλυκαιμικός συντελεστής είναι η αναλογία του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα 2 ώρες μετά από ένα φορτίο γλυκόζης προς το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα νηστείας. Συνήθως ο δείκτης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1, 3.
Πιθανές επιπλοκές του διαβήτη
Στην πραγματικότητα, ο σακχαρώδης διαβήτης δεν αποτελεί απειλή για την υγεία και τη ζωή του ασθενούς, αλλά με την ανάπτυξη επιπλοκών, είναι δυνατές οι πιο ατυχείς συνέπειες, που οδηγούν σε διαταραχή της κανονικής ζωής.
διαβητικό κώμα
Τα συμπτώματα ενός διαβητικού κώματος αυξάνονται γρήγορα, αστραπιαία - δεν μπορείτε να διστάσετε για ένα λεπτό και το να αφήσετε τον ασθενή σε αυτή την κατάσταση απειλεί άμεσα τη ζωή του. Το πιο επικίνδυνο σημάδι είναι η παραβίαση της συνείδησης ενός ατόμου, που χαρακτηρίζεται από την κατάθλιψη και τον λήθαργο του ασθενούς.
Το πιο συχνά διαγνωσμένο κετοξέο κώμα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από τη συσσώρευση τοξικών ουσιών. Ταυτόχρονα, τα νευρικά κύτταρα πέφτουν κάτω από την καταστροφική επίδραση τοξικών ουσιών και το κύριο και μερικές φορές το μόνο σύμπτωμα του κετοξέος κώματος είναι μια σταθερή, έντονη μυρωδιά ακετόνης από τον ασθενή.
Η δεύτερη πιο κοινή μορφή κώματος είναι η υπογλυκαιμία, η οποία μπορεί να προκληθεί από υπερβολική δόση ινσουλίνης.Ο ασθενής έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Συννεφιασμένη συνείδηση - μια ημι-συνειδητή κατάσταση.
- το πρόσωπο και οι παλάμες καλύπτονται με κρύο ιδρώτα - η ποσότητα του είναι αρκετά μεγάλη και αισθητή με γυμνό μάτι.
- καταγράφεται μια ταχεία/κρίσιμη πτώση του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα.
Υπάρχουν και άλλοι τύποι διαβητικού κώματος, αλλά αναπτύσσονται εξαιρετικά σπάνια.
Ασταθής αρτηριακή πίεση
Οι δείκτες αρτηριακής πίεσης μπορούν να γίνουν καθοριστικός για τη σοβαρότητα της ανάπτυξης της εν λόγω ασθένειας. Για παράδειγμα, εάν ανιχνευθεί σταθερή αύξηση της πίεσης κατά τη διάρκεια της τακτικής μέτρησης της πίεσης, αυτό μπορεί να υποδηλώνει την εμφάνιση μιας από τις πιο επικίνδυνες επιπλοκές - τη διαβητική νεφροπάθεια (τα νεφρά δεν λειτουργούν). Οι γιατροί συστήνουν συχνά στους ασθενείς με διαγνωσμένο διαβήτη να μετρούν τακτικά την αρτηριακή πίεση στα κάτω άκρα - η μείωση της υποδηλώνει βλάβη στα αγγεία των ποδιών.
οίδημα στον διαβήτη
Υποδηλώνουν την ανάπτυξη καρδιακής ανεπάρκειας και νεφροπάθειας. Με συνεχές οίδημα, που συνοδεύεται από αστάθεια στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, είναι επείγουσα η αναζήτηση ιατρικής βοήθειας - η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και ανά πάσα στιγμή τα νεφρά μπορεί να αποτύχουν εντελώς ή μπορεί να συμβεί καρδιακή προσβολή.
Τροφικά Έλκη
Εμφανίζονται μόνο σε ασθενείς που παλεύουν με διαβήτη για μεγάλο χρονικό διάστημα και αναπτύσσονται κυρίως στα πόδια (υπάρχει η έννοια του «διαβητικού ποδιού»). Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι δεν δίνουν προσοχή στα πρώτα σημάδια της θεωρούμενης επιπλοκής του σακχαρώδη διαβήτη - καλαμπόκι, που συνοδεύεται από πόνο στα πόδια και πρήξιμο τους. Οι ασθενείς πηγαίνουν στον γιατρό όταν το πόδι είναι έντονα κοκκινισμένο, το πρήξιμο φτάνει στο μέγιστο (ο ασθενής δεν μπορεί να σηκωθεί και να φορέσει παπούτσια).
γάγγραινα
Μια πολύ σοβαρή επιπλοκή που αναπτύσσεται σε φόντο βλάβης μεγάλων και μικρών αιμοφόρων αγγείων. Συνηθέστερα, η γάγγραινα διαγιγνώσκεται στα κάτω άκρα, είναι μη θεραπεύσιμη και σχεδόν πάντα καταλήγει σε ακρωτηριασμό του ποδιού (αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις).
Πρόληψη των επιπλοκών του διαβήτη
Εάν η διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη έχει ήδη επιβεβαιωθεί από γιατρό, τότε θα πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποφευχθεί η ανάπτυξη των επιπλοκών του. Το να ζεις με την εν λόγω ασθένεια είναι αρκετά ρεαλιστικό και να ζεις πλήρως, αλλά μόνο εάν δεν υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:
- έλεγχος βάρους- Εάν ο ασθενής αισθάνεται ότι παίρνει περιττά κιλά, πρέπει να επικοινωνήσει με έναν διατροφολόγο και να λάβει συμβουλές για τη σύνταξη ενός ορθολογικού μενού.
- συνεχής σωματική δραστηριότητα- πόσο έντονες πρέπει να είναι, θα πει ο θεράπων ιατρός.
- συνεχής παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης.
Ο σακχαρώδης διαβήτης αναγνωρίζεται ως ανίατη ασθένεια, αλλά εάν διαγνωστεί ο διαβήτης τύπου 2, υπάρχει πιθανότητα για πλήρη ανάκαμψη - απλά πρέπει να επιλέξετε μια δίαιτα που στοχεύει στην ομαλοποίηση του μεταβολισμού των υδατανθράκων. Το κύριο καθήκον ενός ασθενούς με την εν λόγω ασθένεια είναι να αποτρέψει την ανάπτυξη επιπλοκών που αποτελούν πραγματική απειλή για την ανθρώπινη υγεία και τη ζωή.